เดินทาง

เดินทาง

ผู้คนในเบิกบานบุรีมีความสามารถบางประการ

พวกเขาล้วนออกเดินทางไปไกลจากจุดที่เขาอยู่ อย่างสม่ำเสมอ

ใครบางคน ที่หน้าพวงมาลัยรถ อาจกำลังคิดถึงผู้หญิงที่เขารักและปรารถนา เมื่อนั้นหัวใจของเขาย่อมเดินทางไปประทับที่ริมฝีปากของเธอ

หญิงสาว ฉาบหน้าด้วยฝุ่นเครื่องสำอาง อาจกำลังอยู่หน้าจอคอมพิวเตอร์แห่งใดแห่งหนึ่ง แต่ความร้าวราวอาจพาเดินทางไปบนคราบน้ำตา ผ่านคำพูดของคนที่เธอรัก และเพิ่งลาจากเธอไปไม่นาน

ยายแก่อาจกำลังขายข้าวแกงอยู่ข้างถนน แต่เธออาจกำลังเดินทางอย่างหวาดกลัวว่า เจ้าหนี้จะมาทวงถามเงินตราที่เธอหยิบยืมไปรักษาหลาน

เด็กน้อย อาจวิ่งเล่นอย่างสนุกสนาน เมื่อมองเวิ้งฟ้ากว้าง เขาทั้งหลายอาจเริ่มโบยบินไปบนท้องฟ้าเพื่อขึ้นขี่หลังช้างน้อยแห่งปุยเมฆ

ในการเดินทางห่างไกลจากจุดที่ตนเองอยู่ ชาวเบิกบานบุรีอาจเดินทางผ่านภูมิประเทศที่หลากหลาย

และในบรรดาภูมิประเทศเหล่านั้น เราอาจพบอารมณ์บางประการ ที่คอยห่อคลุมเรือนร่างของเราอยู่

..........................

เบิกบานบุรี มีลมหนาว ความร้าวราญอันแสนหอมหวานยังปลกคลุมไปทั่ว

ใครกันที่ห่มผ้าคลายหนาวให้กับเมืองนี้

......................

เบิกบานบุรุษสุดหรรษา